Hallo Meijke,

Gezien de hoge prevalentie (hoger dan die van ASS), grote maatschappelijke impact op diverse gebieden, hogere kosten dan die van ASS of andere aandoeningen, en het feit dat er geen tot weinig aandacht voor is binnen Nederland, zou ik FASD onder de aandacht willen brengen. Immers: als enige aandoening 100% te voorkomen, miljoenen per jaar mee te besparen, maar momenteel 0,0 aandacht binnen programma's als Kansrijke Start en Eerste 1000 dagen, maar wel de belangrijkste factor voor mentale retardie in de westerse wereld (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2877359/).

FASD is een ongeziene en sterk ondergediagnosticeerde epidemie van alle tijden en alle sociale lagen (hoogopgeleide jonge vrouwen zijn een van de risicogroepen, zie hoge aantallen ongeplande zwangerschappen), die alleen maar zal toenemen nu alcoholgebruik onder vrouwen sterk is gestegen (gelijk aan dat van mannen vanaf 2020). Terwijl in landen als de VS, Canada en Australie op landelijk niveau budgetten worden vrijgemaakt voor educatie (ouders en professionals), preventie, begeleiding, gespecialiseerde advocaten en projecten, en zelfs aangepaste wetgeving m.b.t. FASD, blijven we in Nederland vanuit de 3 FASD poli's en de FAS Stichting Nederland aanlopen tegen een gebrek aan kennis en expertise bij diagnostici en zorg/hulpverleners, en een onwil/andere politieke belangen (zie invloed alcohollobby?) om FASD op de agenda te krijgen.

Die tendens in de politiek tot meer aandacht voor preventie is iets wat we in de praktijk niet echt terugzien. Hopelijk blijft het ditmaal niet bij mooie plannen en woorden, maar wordt er nu daadwerkelijk ook eens aandacht geschonken aan dit grote maatschappelijke probleem, waarvan we de gevolgen terug zien in jeugdzorg, pleegzorg en adoptie, speciaal onderwijs, detentie, verslavingszorg, WMO en WLZ, wajong, begeleid wonen, bewindvoering en mentorschap, bijstandsuitkeringen etc. Op dit moment zitten we in de situatie waarin professionals in onderwijs, zorg en hulpverlening, bij onze stichting of mijn praktijk aankloppen op het moment dat er sprake is van handelingsverlegenheid en flinke escalatie in secundaire problematiek, waarvan veel voorkomen had kunnen worden wanneer men had beschikt over enige kennis en expertise m..b.t. de complexe en unieke zorgvraag. En lopen al deze kinderen en volwassenen en hun gezin onnodig veel stress op door niet passende zorg, gebrek aan kennis en onnodige secundaire problematiek.
Een mooi begin zou zijn om meer geld vrij te maken voor de 3 FASD poliklinieken, waar de wachtlijsten nu rond de 2 jaar zijn opgelopen, en educatie van diagnostici, zorgverleners en onderwijs. En voorlichtingsprogramma's op scholen.

Hallo Meijke,

Een goede inventarisatie maken van wat kan worden ingezet ter versterking van beschermende factoren op alle leefgebieden van kinderen (bijvoorbeeld op basis van de GIZ) en aanpakken voor het verkleinen van bestaande risico's op gezondheidsproblemen in de brede zin van het woord (ook mbv de GIZ). En daarna ook hier daadwerkelijk op inzetten!

Groet,

Marga

Investeer in geheel Nederland in gezondheidsvaardigheden op scholen, in gezinnen, op sport verenigingen etc. Dus kennis, oefenen/doen en delen van ervaringen. Koppel het aan positieve beloningen in de vorm van groepsidentiteit, waardering en dagelijks plezier.

Hoi Meijke,

Dank voor je vraag. Hierbij mijn visie.
Regionale (onafhankelijke) programma organisaties mee opzetten om de transitie van zorg naar gezondheid vorm te geven. Daarmee kunnen we mogelijk ook frictiekosten opvangen. Maar van belang is dat de juiste dingen gedaan kunnen worden en daarmee ruimte gecreëerd kan worden in het huidige stelsel wat momenteel de ontwikkeling tegenhoud. Ontwikkel nationaal een databank en laat dat niet aan regio's over, evenzo als de ontwikkeling van ICT in de corrupte marktwerkingssysteem. Er wordt nationaal miljoenen verspeeld op dit dossier en we komen niet vooruit.
Uiteindelijk kunnen we dan met zorgaanbieders de juiste dingen doen en hopelijk ook een flinke kostenreductie kunnen realiseren. Ik zou daar heel graag regionaal/nationaal aan willen bijdragen. Syntein heeft al laten zien dat het kan.

Groet,
Corné van Asten
Syntein

Hoi Meijke,
Interessante vraag. Ik denk dat naast elke investering door bijvoorbeeld de overheid er ook een meetbare tegenprestatie moet zijn. En die moet een bredere doelgroep dan alleen de eigen medewerkers ten goede komen.
Die tegenprestaties zijn op verschillende levels in te regelen.

Er zijn denk ik een paar levels waarop we moeten insteken:
- bedrijfsniveau
- branche niveau
- landelijk niveau
Maar ook zijn er diverse andere betrokkenen, zoals:
- verzekeraars,
- wetgevers ( WGA/AOW/Werkgeversbijdrage Zorg/etc.)
- overheid (SZW, VWS, SER, VNO/NCW, AWVN etc).

Hoe verhouden deze zich ten opzichte van elkaar, of misschien wel, hoe kunnen ze samenleven met elkaar. Een belangrijke investering die er gedaan moet worden is hoe dit ecosysteem opgezet moet worden, waarbij bijvoorbeeld:
- de geldstromen inzichtelijk worden,
- kosten en opbrengsten van verbeterde inzetbaarheid/gezondheid zichtbaar zijn
- belanghebbenden en hun doelen zichtbaar zijn
- de samenhang en voorwaarden voor voortbestaan van het ecosysteem inzichtelijk zijn.

Eigenlijk concreet maken van de beweging van nazorg naar voorzorg, welke betekenis heeft deze, welke waarde heeft deze en hoe kunnen we samen waarde vermeerderen? Dat is waar de federatie zijn geld op kan inzetten. De leden zetten zich in in het formeren van proeftuinen ( in eigen gelederen of in gelederen van partners/klanten etc).

Hoe de leden in hun organisatie of bedrijf eventuele gelden van bijvoorbeeld die paar miljard kunnen verdelen, kan niet zonder een tegenprestatie. Maak inzichtelijk dat de gelden die je hebt ingezet bijdragen aan het ecosysteem, bijvoorbeeld in
- verlagen van zorgkosten,
- verminderd aanspraak maken op zorg
- verminderde instroom in WGA
- fitter oud worden
- inzetten van best practice ervaringen,
- vormen van cooperaties of andere samenwerkingsvormen om succes op te schalen
- maatschappelijke inzet voor andere doelen dan eigen bedrijfsresultaat

Er zijn veel mogeijkheden om revenuen anders dan in geld uit te drukken. En dit kan ook de eigen belangen overstijgen. Bijvoorbeeld bij Pon is de ROI 1:4. De opbrengsten uit investeringen in gezondheid bereiken een optimum. Meer investering is niet nodig, maar revenuen zijn groot. Wellicht kan een deel van die revenuen worden aangewend voor bijvoorbeeld bijdrage voor chronisch zieken die geen werkgever hebben, of initieren van initiatieven om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt op te nemen in je workforce.

Tot zover mijn ruwe denkgedachten.

Op meerdere manieren poogt Sensire te bewerkstelligen, dat professionals, vooral uit "het sociale en zorg bereik, zich gaan organiseren tot een op wijk/dorp/buurt niveau samenhangend netwerk. Die naast en in nauwe samenwerking met de twee andere al bestaande netwerken van huisartsgeneeskunde en wijkverpleging . Die professionals zijn beschikbaar voor individuele en groeps interventies voor de vraag van de burger: Ik ben gezond en hoe blijf ik dat. En sturen met elkaar op betere preventieve resultaten op wijk/buurt/dorps niveau. Ze voelen zich eigenaar van de preventie.

In de Achterhoek brengt Sensire dat gedachtengoed in in het kavelmodel, waarvoor via de Naober foundation en samenwerking financiers de financiële omstandigheden worden gecreëerd om van nazorg naar voorzorg te komen.
In Zutphen en Lochem zijn de thematafels ingericht en gaan we eenzelfde ontwikkeling starten. Voor die ontwikkeling zitten we vooraan als er geld beschikbaar komt voor infrastructurele vormgeving van preventie.

Neem innovatoren in dienst.

In de begeleiding van veel innovaties en pioniersprogramma's zien we allemaal goede innovaties een startsubsidie krijgen of er wordt een pilot gedraaid. Na 1 of 2 jaar stopt dit en moet de innovatie worden 'opgeschaald', of in de 'reguliere financiering' worden opgenomen. Hier stranden veel pioniers met hun innovatie. Naast het feit dat ze 80 procent van hun tijd kwijt zijn aan het binnenhalen van subsidies en verantwoorden van hun kosten, en bovendien stress hebben over eigen inkomen en toekomst. Dat doet hun creativiteit geen goed.

Een oplossing: geef innovatoren een vast inkomen en een vrije rol. Laat ze helemaal los gaan met hun creativiteit, zodat ze zichzelf kunnen aanbieden bij zorgorganisaties om te innoveren zonder dat er een heel business model achter zit. Dit geeft ze het vertrouwen en de rust, en de tijd en energie om driftig aan de slag te gaan met ideeën die ze in hun hoofd hebben. En ze leren en verbeteren door contact met elkaar.

uitbreiden van het aantal goed getrainde gezonde school adviseurs werkend volgens de landelijke aanpak , buurtsportcoaches en verenigingsondersteuners.
Ondersteuning van scholen (bo en vo en praktijkonderwijs bij uitvoering van lessen over gezonde voeding, en leefstijl.

ik zou inzetten op Basisonderwijs. en aansluiten bij bestaande projecten zoals het onderstaande uit het sociaal-economisch zwakke Kerkrade (met hele hoge zorgconsumptie)

Leerlingen die beter in hun vel zitten, presteren ook beter
Doel van 'De Gezonde Basisschool van de toekomst' van Movare is te onderzoeken of kinderen die op de basisschool een dagritme aangeboden krijgen met voldoende onderwijstijd, sport, bewegen, spelen en aandacht voor gezonde voeding een betere fysieke, emotionele en intellectuele groei doormaken.
Tevens wordt onderzocht of kinderen en ouders hierdoor meer rust en minder stress ervaren en of dit bijdraagt aan een betere kwaliteit van leven. Naast deze mogelijke voordelen voor het kind wordt gekeken naar de maatschappelijke en economische voordelen op zowel de middellange als de lange termijn.

Waar het nu vaak knelt is dat iedereen welwillend is en er mee aan de slag wil, maar de financiering over te veel potjes en verantwoordelijke partijen is verdeeld. Hierdoor wordt er aan de ene kant te weinig geïnvesteerd in preventie doordat iedereen naar elkaar wijst "Wie moet er betalen" en aan de andere kant zit er veel overlap in initiatieven doordat verschillende partijen het bekostigen en niet letten wat er al aan aanbod is vanuit andere partijen. Daarom zou ik willen pleiten om een deel van dit bedrag te gebruiken om duidelijkheid te scheppen in de financieringsstroom voor preventie/voorzorg/gezondheidsbevordering. Een ander deel voor scholing van professionals over alle domeinen heen zodat er ook een gezamenlijke basis is over wat preventie is en wie er verantwoordelijk is. En het laatste deel zou ik toe laten komen aan burgers/patiënten zodat zij zonder extra kosten deel kunnen nemen aan leefstijlprogramma's die breder zijn dan degene die nu door de zorgverzekering vergoed worden.

Meer bewustwording en educatie/training op mentale fitness en emotie regulering geven opdat veerkracht binnen organisaties vergroot. Alleen al het erover kunnen hebben met elkaar (mijn veerkracht is niet altijd even hoog) helpt tegen te sturen op de rationele opvattingen over organisaties (we leggen alles vast in spreadsheets en duwen maar). Menswaardige organisaties hebben oog en oor voor de medewerkersreis die vele nuances kent, afhankelijk wat er gebeurt in hun leven.
Wij helpen om de maakbaarheidsgedachte te nuanceren, mensen zicht op hun veerkracht te geven en zo beter het gesprek met elkaar aan kunnen gaan wat er wel en niet gerealiseerd kan worden in voortdurend veranderende organisaties.

Vanuit de AVIG zouden we graag meer ondersteuning willen voor de opleiding van artsen en andere BIG-geregistreerden in leefstijlgeneeskunde (zie bijvoorbeeld Academy for Integrative Medicine, www.aim-edu.nl) en voor het maken van buurtgerichte gezondheidscentra waar (informatie over) preventie en gezondheidsbevordering centraal staan.